Verslag van de eerste deelname aan de landsfinaledagen biljarten voor Parkinsonpatiënten. (4 juli 2022)

Met 10 deelnemers uit Goes, Boxmeer; Nieuwegein, Zaandam, Moerkapelle,
Huizen en Noordhoek hebben we deelgenomen aan deze dag.
Dat was wel even wennen voor iedereen.
Arbiters beschikbaar gesteld door KNBB hadden dit, net als de spelers, nog niet meegemaakt.
Ruud van der Horst startte op tafel 1 tegen Wim Bezuyen. Ruud won dit met groot verschil.

Op tafel 2 startte Martin de Hosson, een echte toernooispeler tegen Joan van Haaften en ook Martin won zijn eerste partij.
Peter van Strien speelde zeer sterk tegen Hans Theenaart, die zijn draai nog moest vinden.

Hans de Vreede speelde gelijk tegen Martin Verlaan. René Keijsers won met overmacht van Martin de Hosson. En Peter Versteeg verloor van een toen wel sterke Hans Theenaart.

En zo speelden alle spelers van poule 1 tegen elkaar net als in poule 2.

Arbiters wisten nu ook wat biljarten met Parkinson is. Bewondering en respect losten elkaar af. Het geheel werd een eenheid. De schrijvers(ster) waren vrijwilligers van de Stichting Parkinson Events evenals de wedstrijdleider.
Sommige spelers waren echter duidelijk sterker in de wedstrijden.
Peter van Strien won 3 van zijn 4 voorwedstrijden evenals Hans Theenaart,
maar had een minder slechte verliespartij, waardoor hij nr. 1 werd in poule 1.

Peter Versteeg eindigde uiteindelijk met een hoger percentage dan Hans maar won slechts 2 van de 4 partijen, waardoor hij 2 dure wedstrijdpunten liet liggen. Hans had eveneens een hoger moyennepercentage.

Ruud van der Horst won 2 van zijn 4 partijen en Wim Bezuyen verloor ze alle 4.
In poule 2 verloor ook Joan van Haaften alle 4 zijn wedstrijden.
Martin Verlaan scoorde 75% met 2 winst- en 2 verliespartijen.
Martin de Hosson had wel een verliespunt meer, maar maakte dit goed met een hoger moyennepercentage.
Hans de Vreede haalde het hoogste scoringspercentage in poule 2 maar René Keijers speelde met 131 % moyennepercentage iedereen van tafel.

In de finaleronde werd Hans de Vreede 3e, Peter van Strien 2e en won ook hier René Keijsers opnieuw met overmacht.

Ruud van der Horst kreeg alsnog een prijs waarop hij niet had gerekend. Ruud heeft de Stichting Parkinson Events opgezet en daarmee een jaarlijks biljarttoernooi voor Parkinsonpatiënten. Hem werd door Piet Verschure van de KNBB breedtesport een gouden speld uitgereikt.

Het jaarlijks grote toernooi gaat nu ook verder onder zijn naam. De 10e editie hiervan is op 17 augustus 2022 in biljartlokaal RCN aan de Herenstraat 100 ,1e verdieping Nieuwegein.

Volgend jaar komen we met meer spelers terug.

Cees van Schaik, wedstrijdleider.

Bericht van een vrijwilliger….. Harjan Hooijen

Mijn naam is Harjan Hooijen.
Ik ben 68 jaar en woon met mijn vrouw Ria in IJsselstein. Ik biljart al een jaar of 30 en dat doe ik sinds 2014 in de biljartzaal van RCN in Nieuwegein. Eerst nog als lid van BV Poortdijk en later als lid van BV Nieuwegein.
Mijn spelletje is het driebanden (groot en klein).
Waar ik ook lid van een vereniging was… het duurde meestal niet lang of ik was bestuurslid.
Nu ben ik wedstrijdsecretaris van de Woerdense Biljartbond (WBB) en wedstrijdleider bij BV Nieuwegein.
Toen Cees van Schaik mij vroeg of ik iets voor de stichting Parkinsonevents kon betekenen hoefde ik niet lang na te denken. Ik ben beroepsmatig veel met automatisering en internet bezig geweest dus… website bouwen en beheer daarvan!
Op de dag van het 10e Ruud van der Horst biljarttoernooi voor Parkinson patiënten fungeer ik samen met de broer van Cees als wedstrijdleider.
Ik hoop op 17 augustus op een hele gezellige dag met veel gelijkgestemden.
Vergeet niet dat er op 4 juli ook nog een Landsfinale voor Parkinson patiënten wordt georganiseerd door de KNBB. Hieraan wordt o.a. deelgenomen door Ruud van der Horst
( en een 12-tal andere biljartende Parkinson patiënten).
Komt u ze ook aanmoedigen?
Locatie: sportcentrum Merwestein in Nieuwegein.
Aanvang: 10:30 uur
Groet en tot 4 juli en/of 17 augustus
Harjan

Bericht van een vrijwilliger….. Jan Seelen

Parkinson toernooi bij RCN
Jaren geleden werden er bij RCN vrijwilligers gevraagd om te arbitreren bij een landelijk toernooi biljart voor mensen met de vreselijke ziekte “Parkinson”.
Ik besloot mij daarvoor op te geven, niet wetend wat ik daarbij kon verwachten. Op de eerste dag (werd toen nog gehouden bij centrum De Stadshof in Vianen) werd ik volledig overdonderd met wat ik daar meemaakte! Ik herinner mij dat ik totaal onder de indruk s’ avonds thuis gekomen tegen mijn vrouw zei: “hoe durf ik te mopperen als ik bij het spelen een bal mis, als je het enthousiasme, het plezier en de drive van deze mensen en hun begeleiders ziet op zo’n dag!” Dit was voor mij de trigger mij jaarlijks beschikbaar te stellen.
Nog steeds raak ik iedere keer weer erg onder de indruk van deze mensen! Erg leuk vind ik dat je nu door een aantal spelers herkent wordt, wat ook een band vormt. Een speler noemde mij zelfs “zijn favoriete arbiter”, wij konden het vanaf het begin goed met elkaar vinden. Gezelligheid en ontspanning is het motto tijdens dit toernooi.
Na zo’n dag volgt er altijd een gezellig etentje voor de arbiters en de organisatoren waarbij we de belevenissen van de dag nog eens de revue laten passeren. Opvallend hierbij is dat iedereen erg onder de indruk is van de spelers (en begeleiders) en dit nog vaak hopen mee te maken!
In ieder geval hoop ik dat dit toernooi veel uitgebreider (er zijn nog veel Parkinson patiënten die niet van het bestaan van dit toernooi weten) zal worden gehouden! Zolang ik kan zal ik als arbiter van de partij zijn!
Voor de patiënten wens ik: dat er op medisch gebied een oplossing wordt gevonden om in ieder geval deze ziekte een halt toe te roepen, zodat zij nog jaren aan dit prachtige toernooi kunnen deelnemen!
ZIJ VERDIENEN DIT!
Jan Seelen

Bericht van een vrouw van een deelnemer… Annemarie de Hosson

Links Martin de Hosson en rechts Ruud van der Horst

Verslag van de vrouw-van-een-biljarter-met-Parkinson!

Al vanaf het begin van de toernooien speciaal voor Parkinson patiënten, ben ik supporter. Mijn man Martin heeft al jaren Parkinson en is een enthousiast biljarter geworden, vooral gestimuleerd door zijn coach Rob Paur. Toen wij nog in onze vorige huis woonden, waren wij al actief in de bewonersvereniging van het appartementencomplex. Daar  hebben wij een soos opgericht, met veel succes.
Martin ging daar elke week trainen en spelen en Rob coachte hem daarbij, met als gevolg dat Martin Nederlands Kampioen werd van het Parkinson toernooi in 2017!
De eerste jaren vond het toernooi plaats in Vianen, geen goede plek voor het algemeen welbevinden, want wij hebben er erge kou geleden. Deuren stonden open, verwarming was onvoldoende, kortom: afzien. De jaren daarna werd het verplaatst naar Nieuwegein waar het een stuk comfortabeler was en is. Klapstuk van de dag is altijd een goed verzorgde lunch, (dat heeft niet altijd een goede uitwerking op de biljartprestaties daarna…)
Samenvattend is het voor iedereen, spelers en supporters, een hele leuke dag die de zinnen even verzet met- niet onbelangrijk!- toch ook een wedstrijdelement.
Schroom dus niet om u aan te melden, u zult er geen spijt van hebben.

Annemarie de Hosson.

Bericht van een vrijwilliger…An Koch

Bericht van het stichtingsbestuur:
“Ann is na een kort ziekbed rustig ingeslapen, op 27 januari 2022 op 84-jarige leeftijd.” 

 Even voorstellen, ik ben Ann Koch en ik biljart sinds 1992. Mijn man Nop Koch was een fervent biljarter en door hem ben ik ook aan het spel blijven hangen.
Heel belangrijk voor mij zijn de contacten die je bij dit spel in een vereniging opdoet.
Toen Ruud v d Horst in 2012 het toernooi opzette, vroeg hij de leden van de vereniging of zij bereid waren om het tellen en schrijven van wedstrijden te doen. Direct kreeg hij hiervoor ruim voldoende mensen op de been. Vanaf het begin heb ik hieraan meegeholpen. De ziekte van Parkinson leerden wij door Ruud kennen, doch nu waren er zomaar twintig biljarters bezig met dezelfde ziekte.
En bij geen van die twintig uitte zich dat op dezelfde wijze.
Ondanks deze handicap ( alsof je moyenne al niet voldoende handicap is) heb ik zelden zo een fanatiek clubje biljarters gezien. 
Hun partij was nog niet afgelopen of ze vroegen “ op welke tafel nu? “.
Velen bleven met de keu in de hand bij de biljarttafel staan kijken terwijl de volgenden bezig waren. Ieder jaar weer geniet ik ervan om naar deze mensen te kijken. Inmiddels ken ik menigeen en zij kennen ons. Gelijk bij binnenkomst komen zij even gedag zeggen bij de vrijwilligers. Anderzijds zie ik ook ieder jaar weer afvallers die door de ziekte ingehaald worden. Ook voor 14 oktober heb ik me weer opgegeven.
Inmiddels ben ik nu 83 jaar, maar ik hoop dit nog vele jaren mee te beleven, het liefst actief als telster of schrijfster.

Ann Koch Nieuwegein