Eindelijk was het weer zo ver. Na weken trainen met elkaar, op naar Nieuwegein. Vorig jaar won iemand van onze groep de eerste prijs. Dus ik had gezegd, dat we minstens met 1beker naar huis moesten gaan, anders moesten ze van mij terug lopen. Is uiteraard een goeie therapie, want voor Parkinson is bewegen belangrijk. Dus met goede en frisse moed verzamelden wij ons om 7:00 bij de dagbehandeling en vertrokken met onze vorige kampioen richting Nieuwegein. 5 Biljarters die Middelburg zouden verdedigen om de titel. En onze Rob was mee in gedachten. Helaas voor 2e kon hij niet mee i.v.m. gezondheidsklachten en achteruitgang. In de bus was koffie mee en lekkere koffiekoek.
En met veel kletsen ging de reis sneller als verwacht. Ook kwamen de ideeën op voor een kerstspel. Onze Albert zit boordevol ideeën. Zo heeft hij ook iedereen geholpen met trainen en opgegeven voor het toernooi.
Bij aankomst stond er koffie en gebak klaar en konden we even bijkomen van de lange reis en bij praten met de mede biljarters. Voor het eerst waren er ook deelnemers uit Goes dus daar moest uiteraard ook kennis mee gemaakt worden. Dit was alleen wat later op de dag.
Het was er erg warm, waar iedereen erg last van had. Onze Pieter had veel last van freezings en kwam maar niet vooruit. Dus biljarten ging niet zoals het moest. Iedereen had het warm en hadden niet hun dag. Helaas niemand die de finale had bereikt, maar dat mag de pret niet drukken. We hebben met iedereen een hele gezellig dag gehad. Het was net of we even konden vergeten dat Parkinson aanwezig was. Even met elkaar gezellig biljarten en ’s avonds gezellig nog een hapje eten.
Onze complimenten naar de organisatoren en de plek waar we terecht konden. De eigenaar geeft je echt een warm welkom en zo hebben we dat ervaren. De service was helemaal top door de werknemers. Niet alleen voor degene met Parkinson, maar ook de begeleiding/familie/vrienden werden goed verzorgd.
Helaas geen beker mee naar huis, maar wel met een goed gevoel dat we weer konden nagenieten van deze ervaring. We waren moe en het was ook veel rustiger in de bus als op de heen weg. De dag erna kregen we een afmelding van onze Albert, hij was toch te moe om te komen.
Maar dat snapte ik wel, want hij liep nog maar bij Gorkum. Ik had gezegd, geen beker is naar huis lopen. (Hij lag gewoon nog thuis op bed hoor)
Hopelijk weer tot volgend jaar,
Groetjes van de biljarters Piet Vermeulen, Piet van der Heijden, Hans Smit, Albert Menheere, Chris Budding.
Tonnie de Wijze onze chauffeur, Geleyn de Putter en Marjan de Schipper werknemers Parkinson dagbehandeling Middelburg.
Bericht van deelnemers….. Parkinson dagbehandeling Middelburg.
Geplaatst in Bericht van een deelnemer.