Auteur archief: Harjan Hooijen
NK voor biljarters met Parkinson
De datum is zaterdag 22 juni.
Locatie: BCO Oegstgeest : De Voskuyl 38a 2341 BJ Oegstgeest (071-5173838)
Starttijd: 10.30u
Voor deelname aan dit KNBB toernooi hebben de volgende mensen zich aangemeld:
Joan v. Haaften
Ruud v.d. Horst
René Keijsers
Kees Ludlage
George Ongena
Rob Overloop
John v. Schaijk
Rob Stolzenbach
Peter v. Strien
Koos v. Touw
Martin Verlaan
Hans de Vreede
Wij wensen hen allen veel plezier en succes toe!
In memoriam: Cees van Schaik.
Onze geridderde en gelauwerde oud-voorzitter Cees van Schaik is op woensdag 21 februari jl. overleden.
Voor zijn vrouw, kinderen, kleinkinderen en voor zijn verdere familie en vrienden is dit een verdrietige en moeilijke tijd waarin ze definitief afscheid moeten nemen van een geliefd iemand.
In gedachten zijn we bij hen en we wensen hun allen heel veel sterkte toe in deze verdrietige en moeilijke dagen
Vorig jaar rond deze tijd wist Cees dat hij te maken had met een ziekte waar hij niet meer van zou herstellen. Typerend voor Cees koos hij er voor zo lang mogelijk midden in het leven te blijven staan en daar waar hij nog kon, zich in te zetten voor de ander. Niemand had toen voorzien of verwacht dat hij nog zo lang bij ons zou zijn. Cees was een echte vechter, hij gaf niet snel op.
Slechts twee jaar heeft Cees voorzitter mogen zijn, maar in die twee jaar heeft hij Stichting Parkinson Events behoorlijk op de kaart gezet.
Begaan als hij was met de doelgroep, biljarters met Parkinson, zette hij zich er voor in dat ieder die hem daar om vroeg een plek zou vinden om de biljartsport te kunnen blijven beoefenen ondanks de beperkingen die de ziekte met zich meebrengt. Zo ben ik zelf ook met hem in contact gekomen zo’n twee jaar geleden.
Daarnaast was Cees de drijvende kracht achter het jaarlijkse toernooi in oktober en opende hij de weg naar deelname van de doelgroep aan het landelijke KNBB toernooi.
Cees was een bevlogen mens met een mooi karakter
Biljarten was zijn lust en zijn leven, en daarnaast was Cees op en top een mensen-mens. Nooit zat hij verlegen om een praatje en hij was duidelijk in wat hij van bepaalde zaken vond.
Als stichting danken we veel aan hem. We zullen hem missen, zijn afwezigheid zal zich doen voelen als we bij een komend toernooi weer bij elkaar zijn.
Wat overblijft zijn de mooie herinneringen aan een zeer gewaardeerd medemens.
Namens Stichting Parkinson Events,
Jan Heida (voorzitter)
Cees van Schaik is “Lid in de Orde van Oranje Nassau”.
Meestal begint een burgemeester met de woorden:
Het heeft Zijne Majesteit de Koning behaagd u te benoemen tot …enz.
Aan het uitreiken van de Koninklijke onderscheiding aan Cees van Schaik gingen heel wat meer woorden van de burgemeester van Nieuwegein vooraf.
Op 31 augustus jl.. werd Cees door zijn broer naar Biljartcentrum RCN in Nieuwegein gelokt. Broer Ton moest even met Harjan babbelen over een driebandenwedstrijd tussen zijn team en dat van Harjan (smoesje maar voor een goede zaak).
Bij RCN aangekomen bleek al heel snel dat er wel heel veel bekenden aanwezig waren.
Toen ook de burgemeester nog binnen kwam (compleet met ambtsketen) werd Cees al een beetje zenuwachtig.
Hieronder een link naar een filmpje met de uitreiking en een paar foto’s.
Op één van die foto’s staan ze naast elkaar: de oude (Cees van Schaik) en de nieuwe voorzitter (Jan Heida).
https://www.facebook.com/watch/?v=1131516661141391 (filmpje gemaakt door medewerker KNBB)
Cees: van harte gefeliciteerd!! Je hebt dit dik verdiend!
Bericht van een begeleider…………… Danny de Leeuw
Parkinsonbiljart
Woensdag 17 augustus stond het landelijke Parkinsonbiljarttoernooi op de agenda. Dit evenement vond plaats in Nieuwegein. Onze vrijwilliger Hans heeft contact opgenomen met Cees van Schaik over dit evenement. Vanuit Zorggroep Ter Weel was er animo om aan het toernooi deel te nemen. De parkinsonpatiënten oefenen al maanden bij zorggroep Ter Weel. Hierbij heeft Hans een grote bijdrage geleverd. We merken dat ze stappen maken bij het biljarten en dat het vooral erg gezellig is. Het betekent veel voor deze groep biljarters die er een nieuwe hobby aan hebben overgehouden. Ik merk zelf bij deze Parkinsonpatiënten die regelmatig biljarten dat er een gevoel ontstaat dat ze nog sportief bezig zijn en dat het een goed effect heeft op het sociale aspect om contact te leggen. Bij zorggroep Ter Weel zijn we zeer te spreken over deze opzet.
Om 07.30 zou de bus vertrekken vanaf de locatie Ter Weel Goes. Alle 7 deelnemers waren op tijd en hadden zin in dit evenement al waren sommige wel zenuwachtig. Het allerbelangrijkste iedereen had zijn eigen keu en tas meegenomen. Alles ingeladen en richting Nieuwegein. We waren Goes nog niet uit of de grappen en de snoepzak kwam tevoorschijn. Iemand had een snoepzak van zijn partner meegekregen met toffees en pindarotsjes. Deze gingen als warme broodjes over de toonbank in de vroege ochtend. Het ijs was gebroken voor een aantal die nog zenuwachtig waren.
Om 10.00 begon het evenement. Vooraf werd nog een mooie groepsfoto gemaakt van de deelnemers. In totaal waren er zo een 32 deelnemers die meededen aan dit evenement. De 32 deelnemers werden onderverdeeld in 6 groepen. Iedere deelnemers moest 4 of 5 potjes spelen in de groep.
Na de wedstrijden stond er nog een chinees buffet op de agenda als afsluiter. De deelnemers hadden honger gekregen van het evenement want de verschillende Chinese gerechten werden in grote hoeveelheden opgeschept. Het toernooi werd nog geëvalueerd met een koud drankje. Iedereen was blij dat ze erbij waren. Bij aankomst was er een gedeelte van de vrouwen aanwezig om de mannen op te vangen.
Een vermoeide dag maar vooral geslaagde dag. Deze Zeeuwen zullen volgend jaar weer aanwezig zijn bij het leuke evenement.
met vriendelijke groet,
Danny de Leeuw
Geriatriefysiotherapeut
Bericht van een vrijwilliger……….. Theo van Bennekom
Mijn naam is Theo van Bennekom,
Sinds 2016 ben ik lid van Biljartvereniging Nieuwegein.
In mijn jeugd had ik wel eens een keu in mijn handen gehad op een jeugdvereniging in Utrecht. Daar kon je dan afschrijven voor een kwartiertje biljarten of tafeltennissen. De animo voor het biljarten was daar vele malen groter dan voor het tafeltennissen. Op een gegeven moment werd op die jeugdsoos door enkele vrijwilligers een biljartvereniging opgezet, maar ik had mijn keuze toen al laten vallen op de tafeltennissport.
Regelmatig schreef ik toch ook wel af op de biljarttafel. Vooral het spelletje 10 over rood was bij ons erg populair. Mijn talenten reikten niet zo ver dat ik de 10 ooit gehaald heb. Mijn biljart carrière was zo rond mijn 16 e levensjaar wel over.
Na in mijn verdere leven veel met tafeltennis en basketbal bezig te zijn geweest naderde rond 2015 mijn pensioengerechtigde leeftijd. Een moment om te gaan nadenken over hoe de grote hoeveelheid vrije tijd die dan op je afkomt een nadere invulling kan worden gegeven. Met mijn buurman ben ik op een zaterdagmiddag eens gaan kijken op de biljartvereniging in Nieuwegein en daar sloeg na vele jaren de vonk weer over.
Aangemeld als lid en als man met veel vrije tijd al snel gevraagd om toe te treden tot het bestuur van BVN.
Daar ging ik in 2017 eens kijken bij het door Ruud van der Horst georganiseerde Parkinson toernooi.
Wat ik daar zag maakte direct grote indruk op mij.
Mensen met een beperking die binnenkomen, soms over de trap, maar enkele ook met de traplift, die elkaar bijna allemaal herkennen, heel geanimeerd een kop koffie met elkaar drinken en eigenlijk niet kunnen wachten om met het spelletje te beginnen. Tijdens het biljarten gaat het er best wel fanatiek aan toe. Het gaat bij enkele spelers niet alleen om het spelletje, maar zeker ook echt om te winnen.
Geweldig om te zien en mee te maken hoe deze mensen met zo’n grote passie achter de tafel staan te spelen. Ik heb me dan ook direct aangemeld om jaarlijks te komen tellen en schrijven. Lastig daarbij is wel hoe je precies om moet gaan met alle regels. Hoe beoordeel je een touche en een biljardé bij deze spelers? Gelukkig wordt van ons verwacht om, waar nodig, wat vrij met de regels om te gaan.
Vanaf mij n 2e toernooi heb ik in Harry van der Made een vaste maat gevonden om samen te jureren. Ik denk dat wij er samen in slagen om de spelers op de aan ons opgeven tafel op een prettige manier van goede arbitrage te voorzien.
Ondertussen heeft dit toernooi er ook toe geleid dat ik wekelijks met Gerard Bos, een van de deelnemers van het toernooi wekelijks een middag te biljarten. Gerard was een van mijn teamgenoten op de tafeltennisvereniging van Nieuwegein voordat ook bij hem Parkinson toesloeg.
Wij maken er iedere week, als hij daartoe in staat is een gezellige maar ook fanatieke biljartmiddag van. Wij beleven hier allebei erg veel plezier aan.
Ik hoop dat alle spelers van dit toernooi nog lang in staat zullen zijn deel te nemen en zal, waar mogelijk graag nog vele jaren deel uitmaken van het begeleidingsteam.
Theo van Bennekom.
Bericht van deelnemers….. Parkinson dagbehandeling Middelburg.
Eindelijk was het weer zo ver. Na weken trainen met elkaar, op naar Nieuwegein. Vorig jaar won iemand van onze groep de eerste prijs. Dus ik had gezegd, dat we minstens met 1beker naar huis moesten gaan, anders moesten ze van mij terug lopen. Is uiteraard een goeie therapie, want voor Parkinson is bewegen belangrijk. Dus met goede en frisse moed verzamelden wij ons om 7:00 bij de dagbehandeling en vertrokken met onze vorige kampioen richting Nieuwegein. 5 Biljarters die Middelburg zouden verdedigen om de titel. En onze Rob was mee in gedachten. Helaas voor 2e kon hij niet mee i.v.m. gezondheidsklachten en achteruitgang. In de bus was koffie mee en lekkere koffiekoek.
En met veel kletsen ging de reis sneller als verwacht. Ook kwamen de ideeën op voor een kerstspel. Onze Albert zit boordevol ideeën. Zo heeft hij ook iedereen geholpen met trainen en opgegeven voor het toernooi.
Bij aankomst stond er koffie en gebak klaar en konden we even bijkomen van de lange reis en bij praten met de mede biljarters. Voor het eerst waren er ook deelnemers uit Goes dus daar moest uiteraard ook kennis mee gemaakt worden. Dit was alleen wat later op de dag.
Het was er erg warm, waar iedereen erg last van had. Onze Pieter had veel last van freezings en kwam maar niet vooruit. Dus biljarten ging niet zoals het moest. Iedereen had het warm en hadden niet hun dag. Helaas niemand die de finale had bereikt, maar dat mag de pret niet drukken. We hebben met iedereen een hele gezellig dag gehad. Het was net of we even konden vergeten dat Parkinson aanwezig was. Even met elkaar gezellig biljarten en ’s avonds gezellig nog een hapje eten.
Onze complimenten naar de organisatoren en de plek waar we terecht konden. De eigenaar geeft je echt een warm welkom en zo hebben we dat ervaren. De service was helemaal top door de werknemers. Niet alleen voor degene met Parkinson, maar ook de begeleiding/familie/vrienden werden goed verzorgd.
Helaas geen beker mee naar huis, maar wel met een goed gevoel dat we weer konden nagenieten van deze ervaring. We waren moe en het was ook veel rustiger in de bus als op de heen weg. De dag erna kregen we een afmelding van onze Albert, hij was toch te moe om te komen.
Maar dat snapte ik wel, want hij liep nog maar bij Gorkum. Ik had gezegd, geen beker is naar huis lopen. (Hij lag gewoon nog thuis op bed hoor)
Hopelijk weer tot volgend jaar,
Groetjes van de biljarters Piet Vermeulen, Piet van der Heijden, Hans Smit, Albert Menheere, Chris Budding.
Tonnie de Wijze onze chauffeur, Geleyn de Putter en Marjan de Schipper werknemers Parkinson dagbehandeling Middelburg.