Mijn naam is Theo van Bennekom,
Sinds 2016 ben ik lid van Biljartvereniging Nieuwegein.
In mijn jeugd had ik wel eens een keu in mijn handen gehad op een jeugdvereniging in Utrecht. Daar kon je dan afschrijven voor een kwartiertje biljarten of tafeltennissen. De animo voor het biljarten was daar vele malen groter dan voor het tafeltennissen. Op een gegeven moment werd op die jeugdsoos door enkele vrijwilligers een biljartvereniging opgezet, maar ik had mijn keuze toen al laten vallen op de tafeltennissport.
Regelmatig schreef ik toch ook wel af op de biljarttafel. Vooral het spelletje 10 over rood was bij ons erg populair. Mijn talenten reikten niet zo ver dat ik de 10 ooit gehaald heb. Mijn biljart carrière was zo rond mijn 16 e levensjaar wel over.
Na in mijn verdere leven veel met tafeltennis en basketbal bezig te zijn geweest naderde rond 2015 mijn pensioengerechtigde leeftijd. Een moment om te gaan nadenken over hoe de grote hoeveelheid vrije tijd die dan op je afkomt een nadere invulling kan worden gegeven. Met mijn buurman ben ik op een zaterdagmiddag eens gaan kijken op de biljartvereniging in Nieuwegein en daar sloeg na vele jaren de vonk weer over.
Aangemeld als lid en als man met veel vrije tijd al snel gevraagd om toe te treden tot het bestuur van BVN.
Daar ging ik in 2017 eens kijken bij het door Ruud van der Horst georganiseerde Parkinson toernooi.
Wat ik daar zag maakte direct grote indruk op mij.
Mensen met een beperking die binnenkomen, soms over de trap, maar enkele ook met de traplift, die elkaar bijna allemaal herkennen, heel geanimeerd een kop koffie met elkaar drinken en eigenlijk niet kunnen wachten om met het spelletje te beginnen. Tijdens het biljarten gaat het er best wel fanatiek aan toe. Het gaat bij enkele spelers niet alleen om het spelletje, maar zeker ook echt om te winnen.
Geweldig om te zien en mee te maken hoe deze mensen met zo’n grote passie achter de tafel staan te spelen. Ik heb me dan ook direct aangemeld om jaarlijks te komen tellen en schrijven. Lastig daarbij is wel hoe je precies om moet gaan met alle regels. Hoe beoordeel je een touche en een biljardé bij deze spelers? Gelukkig wordt van ons verwacht om, waar nodig, wat vrij met de regels om te gaan.
Vanaf mij n 2e toernooi heb ik in Harry van der Made een vaste maat gevonden om samen te jureren. Ik denk dat wij er samen in slagen om de spelers op de aan ons opgeven tafel op een prettige manier van goede arbitrage te voorzien.
Ondertussen heeft dit toernooi er ook toe geleid dat ik wekelijks met Gerard Bos, een van de deelnemers van het toernooi wekelijks een middag te biljarten. Gerard was een van mijn teamgenoten op de tafeltennisvereniging van Nieuwegein voordat ook bij hem Parkinson toesloeg.
Wij maken er iedere week, als hij daartoe in staat is een gezellige maar ook fanatieke biljartmiddag van. Wij beleven hier allebei erg veel plezier aan.
Ik hoop dat alle spelers van dit toernooi nog lang in staat zullen zijn deel te nemen en zal, waar mogelijk graag nog vele jaren deel uitmaken van het begeleidingsteam.
Theo van Bennekom.
Categorie archieven: Bericht van een vrijwilliger
Donatie namens AAG B.V.
Afgelopen vrijdag heb ik Cees van Schaik (voorzitter van de Stichting Parkinson Events) een cheque ter waarde van € 250,– mogen overhandigen.
Deze cheque heb ik op 1 oktober jl.. tijdens een Surprise party van AAG B.V (mijn werkgever) ter gelegenheid van het 60 jarig bestaan in ontvangst mogen nemen.
Harjan Hooijen
Over AAG:
Zorg is onmisbaar voor onze samenleving. We zien dat veranderingen in de maatschappij elkaar in rap tempo opvolgen. Dit heeft gevolgen voor de vraagstukken die zorgorganisaties het hoofd bieden. Hoe kunnen zij meebewegen?
AAG gelooft in een goede bedrijfsvoering als stevig fundament voor de zorg. Wij bieden ondersteuning bij het verbeteren van (bedrijfskundige) processen, zodat zorgorganisaties zich kunnen richten op hun belangrijkste taak: het zorgdragen voor mensen.
We richten onze blik op het grote geheel en houden oog voor het specialistische detail. We bieden toegevoegde waarde door mens, proces en systeem met elkaar te verbinden. Hierbij zijn de mens en het proces leidend. AAG-ers zijn expert in het doorgronden van processen. Ieder proces dat we ‘vastpakken’ verbinden we met het gedrag van onze klanten. En met onze kennis en expertise voegen we net dat beetje extra toe. Zo ontstaat simpelere, snellere en menselijkere bedrijfsvoering.
https://www.aag.nl
Bericht van een vrijwilliger….. Jan Seelen
Parkinson toernooi bij RCN
Jaren geleden werden er bij RCN vrijwilligers gevraagd om te arbitreren bij een landelijk toernooi biljart voor mensen met de vreselijke ziekte “Parkinson”.
Ik besloot mij daarvoor op te geven, niet wetend wat ik daarbij kon verwachten. Op de eerste dag (werd toen nog gehouden bij centrum De Stadshof in Vianen) werd ik volledig overdonderd met wat ik daar meemaakte! Ik herinner mij dat ik totaal onder de indruk s’ avonds thuis gekomen tegen mijn vrouw zei: “hoe durf ik te mopperen als ik bij het spelen een bal mis, als je het enthousiasme, het plezier en de drive van deze mensen en hun begeleiders ziet op zo’n dag!” Dit was voor mij de trigger mij jaarlijks beschikbaar te stellen.
Nog steeds raak ik iedere keer weer erg onder de indruk van deze mensen! Erg leuk vind ik dat je nu door een aantal spelers herkent wordt, wat ook een band vormt. Een speler noemde mij zelfs “zijn favoriete arbiter”, wij konden het vanaf het begin goed met elkaar vinden. Gezelligheid en ontspanning is het motto tijdens dit toernooi.
Na zo’n dag volgt er altijd een gezellig etentje voor de arbiters en de organisatoren waarbij we de belevenissen van de dag nog eens de revue laten passeren. Opvallend hierbij is dat iedereen erg onder de indruk is van de spelers (en begeleiders) en dit nog vaak hopen mee te maken!
In ieder geval hoop ik dat dit toernooi veel uitgebreider (er zijn nog veel Parkinson patiënten die niet van het bestaan van dit toernooi weten) zal worden gehouden! Zolang ik kan zal ik als arbiter van de partij zijn!
Voor de patiënten wens ik: dat er op medisch gebied een oplossing wordt gevonden om in ieder geval deze ziekte een halt toe te roepen, zodat zij nog jaren aan dit prachtige toernooi kunnen deelnemen!
ZIJ VERDIENEN DIT!
Jan Seelen
Bericht van een vrijwilliger…An Koch
Bericht van het stichtingsbestuur:
“Ann is na een kort ziekbed rustig ingeslapen, op 27 januari 2022 op 84-jarige leeftijd.”
Even voorstellen, ik ben Ann Koch en ik biljart sinds 1992. Mijn man Nop Koch was een fervent biljarter en door hem ben ik ook aan het spel blijven hangen.
Heel belangrijk voor mij zijn de contacten die je bij dit spel in een vereniging opdoet.
Toen Ruud v d Horst in 2012 het toernooi opzette, vroeg hij de leden van de vereniging of zij bereid waren om het tellen en schrijven van wedstrijden te doen. Direct kreeg hij hiervoor ruim voldoende mensen op de been. Vanaf het begin heb ik hieraan meegeholpen. De ziekte van Parkinson leerden wij door Ruud kennen, doch nu waren er zomaar twintig biljarters bezig met dezelfde ziekte.
En bij geen van die twintig uitte zich dat op dezelfde wijze.
Ondanks deze handicap ( alsof je moyenne al niet voldoende handicap is) heb ik zelden zo een fanatiek clubje biljarters gezien.
Hun partij was nog niet afgelopen of ze vroegen “ op welke tafel nu? “.
Velen bleven met de keu in de hand bij de biljarttafel staan kijken terwijl de volgenden bezig waren. Ieder jaar weer geniet ik ervan om naar deze mensen te kijken. Inmiddels ken ik menigeen en zij kennen ons. Gelijk bij binnenkomst komen zij even gedag zeggen bij de vrijwilligers. Anderzijds zie ik ook ieder jaar weer afvallers die door de ziekte ingehaald worden. Ook voor 14 oktober heb ik me weer opgegeven.
Inmiddels ben ik nu 83 jaar, maar ik hoop dit nog vele jaren mee te beleven, het liefst actief als telster of schrijfster.
Ann Koch Nieuwegein
Bericht van een vrijwilliger… Ton van Schaik
Even voorstellen
Mijn naam is Ton van Schaik (broer van)?
Ik ben zelf al 54 jaar zeer intensief bezig met het spelletje en speel nog steeds op 3de divisie grote tafel niveau.
Zoals iedereen begonnen in het Libre en daarna verder in het kader, ankerkader, driebanden klein om tenslotte te belanden in driebanden grote tafel.
Helaas door fysieke omstandigheden na het jarenlang spelen in de eerste en tweede divisie nu in de derde divisie.
Ik juich het initiatief van dit bestuur voor het organiseren van het Parkinsontoernooi vanzelf een warm hart toe en wil er ook graag mijn medewerking aan verlenen.
(Dit heeft ook te maken met grote dwang van mijn broer Cees)?
Juist na deze vervelende coronatijd is het belangrijk dat het biljarten op ieder niveau weer wordt opgepakt en in het nieuws komt.
Ook de medewerking van de KNBB is hierin erg belangrijk.
Dat dit toernooi door de KNBB in de eerstvolgende jaarfinale is opgenomen is zeer positief.
Ook deze dagen zal ik mij beschikbaar stellen als vrijwilliger.
Hoop op een gezellige en sportieve dag,
Ton van Schaik.
Bericht van een vrijwilliger… Gerda Martens
Hallo. Ik ben Gerda Martens.
Vanaf het allereerste begin aanwezig bij het Parkinson Biljart toernooi.
In 2013 heb ik samen met mijn man, Jack Gardeniers (Parkinson patiënt, deelnemer vanaf het begin en overleden in 2018) in Excel een spreadsheet gemaakt om de standen van de gespeelde wedstrijden bij te houden. Uiteindelijk wil je toch graag weten of je de beste bent geweest deze dag.
Ik zelf heb geen kaas gegeten van biljarten maar ken de spelregels en ben op de hoogte van de puntentelling. In eerste instantie met Ruud, de oprichter, en daarna ook met Cees is een fijn contact ontstaan. Het jaarlijkse toernooi is een gezellig samenzijn van mensen die biljarten als hobby hebben, met als handicap de ziekte van Parkinson. Dit is toch een gezamenlijke factor die extra bindt.
Sinds 2018 gaat mijn zus Jenny mee om foto’s te maken, haar hobby.
Het biljarttoernooi voor mensen met de ziekte van Parkinson geeft maar weer eens aan dat niets onmogelijk is! Meedoen is belangrijker dan winnen.
Door de inzet van de organisatoren krijgt dit toernooi steeds meer bekendheid en worden steeds meer biljarters bereikt.
DOE OOK MEE!
Gerda Martens, Helmond.