Bericht van een vrijwilliger……….. Theo van Bennekom

Mijn naam is Theo van Bennekom,
Sinds 2016 ben ik lid van Biljartvereniging Nieuwegein.
In mijn jeugd had ik wel eens een keu in mijn handen gehad op een jeugdvereniging in Utrecht. Daar kon je dan afschrijven voor een kwartiertje biljarten of tafeltennissen. De animo voor het biljarten was daar vele malen groter dan voor het tafeltennissen. Op een gegeven moment werd op die jeugdsoos door enkele vrijwilligers een biljartvereniging opgezet, maar ik had mijn keuze toen al laten vallen op de tafeltennissport.
Regelmatig schreef ik toch ook wel af op de biljarttafel. Vooral het spelletje 10 over rood was bij ons erg populair. Mijn talenten reikten niet zo ver dat ik de 10 ooit gehaald heb. Mijn biljart carrière was zo rond mijn 16 e levensjaar wel over.
Na in mijn verdere leven veel met tafeltennis en basketbal bezig te zijn geweest naderde rond 2015 mijn pensioengerechtigde leeftijd. Een moment om te gaan nadenken over hoe de grote hoeveelheid vrije tijd die dan op je afkomt een nadere invulling kan worden gegeven. Met mijn buurman ben ik op een zaterdagmiddag eens gaan kijken op de biljartvereniging in Nieuwegein en daar sloeg na vele jaren de vonk weer over.
Aangemeld als lid en als man met veel vrije tijd al snel gevraagd om toe te treden tot het bestuur van BVN.
Daar ging ik in 2017 eens kijken bij het door Ruud van der Horst georganiseerde Parkinson toernooi.
Wat ik daar zag maakte direct grote indruk op mij.
Mensen met een beperking die binnenkomen, soms over de trap, maar enkele ook met de traplift, die elkaar bijna allemaal herkennen, heel geanimeerd een kop koffie met elkaar drinken en eigenlijk niet kunnen wachten om met het spelletje te beginnen. Tijdens het biljarten gaat het er best wel fanatiek aan toe. Het gaat bij enkele spelers niet alleen om het spelletje, maar zeker ook echt om te winnen.
Geweldig om te zien en mee te maken hoe deze mensen met zo’n grote passie achter de tafel staan te spelen. Ik heb me dan ook direct aangemeld om jaarlijks te komen tellen en schrijven. Lastig daarbij is wel hoe je precies om moet gaan met alle regels. Hoe beoordeel je een touche en een biljardé bij deze spelers? Gelukkig wordt van ons verwacht om, waar nodig, wat vrij met de regels om te gaan.
Vanaf mij n 2e toernooi heb ik in Harry van der Made een vaste maat gevonden om samen te jureren. Ik denk dat wij er samen in slagen om de spelers op de aan ons opgeven tafel op een prettige manier van goede arbitrage te voorzien.
Ondertussen heeft dit toernooi er ook toe geleid dat ik wekelijks met Gerard Bos, een van de deelnemers van het toernooi wekelijks een middag te biljarten. Gerard was een van mijn teamgenoten op de tafeltennisvereniging van Nieuwegein voordat ook bij hem Parkinson toesloeg.
Wij maken er iedere week, als hij daartoe in staat is een gezellige maar ook fanatieke biljartmiddag van. Wij beleven hier allebei erg veel plezier aan.
Ik hoop dat alle spelers van dit toernooi nog lang in staat zullen zijn deel te nemen en zal, waar mogelijk graag nog vele jaren deel uitmaken van het begeleidingsteam.
Theo van Bennekom.

Bericht van deelnemers….. Parkinson dagbehandeling Middelburg.

Eindelijk was het weer zo ver. Na weken trainen met elkaar, op naar Nieuwegein. Vorig jaar won iemand van onze groep de eerste prijs. Dus ik had gezegd, dat we minstens met 1beker naar huis moesten gaan, anders moesten ze van mij terug lopen. Is uiteraard een goeie therapie, want voor Parkinson is bewegen belangrijk. Dus met goede en frisse moed verzamelden wij ons om 7:00 bij de dagbehandeling en vertrokken met onze vorige kampioen richting Nieuwegein. 5 Biljarters die Middelburg zouden verdedigen om de titel. En onze Rob was mee in gedachten. Helaas voor 2e kon hij niet mee i.v.m. gezondheidsklachten en achteruitgang. In de bus was koffie mee en lekkere koffiekoek.
En met veel kletsen ging de reis sneller als verwacht. Ook kwamen de ideeën op voor een kerstspel. Onze Albert zit boordevol ideeën. Zo heeft hij ook iedereen geholpen met trainen en opgegeven voor het toernooi.
Bij aankomst stond er koffie en gebak klaar en konden we even bijkomen van de lange reis en bij praten met de mede biljarters. Voor het eerst waren er ook deelnemers uit Goes dus daar moest uiteraard ook kennis mee gemaakt worden. Dit was alleen wat later op de dag.
Het was er erg warm, waar iedereen erg last van had. Onze Pieter had veel last van freezings en kwam maar niet vooruit. Dus biljarten ging niet zoals het moest. Iedereen had het warm en hadden niet hun dag. Helaas niemand die de finale had bereikt, maar dat mag de pret niet drukken. We hebben met iedereen een hele gezellig dag gehad. Het was net of we even konden vergeten dat Parkinson aanwezig was. Even met elkaar gezellig biljarten en ’s avonds gezellig nog een hapje eten.
Onze complimenten naar de organisatoren en de plek waar we terecht konden. De eigenaar geeft je echt een warm welkom en zo hebben we dat ervaren. De service was helemaal top door de werknemers. Niet alleen voor degene met Parkinson, maar ook de begeleiding/familie/vrienden werden goed verzorgd.
Helaas geen beker mee naar huis, maar wel met een goed gevoel dat we weer konden nagenieten van deze ervaring. We waren moe en het was ook veel rustiger in de bus als op de heen weg. De dag erna kregen we een afmelding van onze Albert, hij was toch te moe om te komen.
Maar dat snapte ik wel, want hij liep nog maar bij Gorkum. Ik had gezegd, geen beker is naar huis lopen. (Hij lag gewoon nog thuis op bed hoor)
Hopelijk weer tot volgend jaar,
Groetjes van de biljarters Piet Vermeulen, Piet van der Heijden, Hans Smit, Albert Menheere, Chris Budding.

Tonnie de Wijze onze chauffeur, Geleyn de Putter en Marjan de Schipper werknemers Parkinson dagbehandeling Middelburg.

Donatie namens AAG B.V.

Afgelopen vrijdag heb ik Cees van Schaik (voorzitter van de Stichting Parkinson Events) een cheque ter waarde van € 250,– mogen overhandigen.

Deze cheque heb ik op 1 oktober jl.. tijdens een Surprise party van AAG B.V (mijn werkgever) ter gelegenheid van het 60 jarig bestaan in ontvangst mogen nemen.
Harjan Hooijen

Een blije Cees met de “cheque”. Het bedrag staat inmiddels op de rekening van de Stichting.

Over AAG:

Zorg is onmisbaar voor onze samenleving. We zien dat veranderingen in de maatschappij elkaar in rap tempo opvolgen. Dit heeft gevolgen voor de vraagstukken die zorgorganisaties het hoofd bieden. Hoe kunnen zij meebewegen?

AAG gelooft in een goede bedrijfsvoering als stevig fundament voor de zorg. Wij bieden ondersteuning bij het verbeteren van (bedrijfskundige) processen, zodat zorgorganisaties zich kunnen richten op hun belangrijkste taak: het zorgdragen voor mensen.

We richten onze blik op het grote geheel en houden oog voor het specialistische detail. We bieden toegevoegde waarde door mens, proces en systeem met elkaar te verbinden. Hierbij zijn de mens en het proces leidend. AAG-ers zijn expert in het doorgronden van processen. Ieder proces dat we ‘vastpakken’ verbinden we met het gedrag van onze klanten. En met onze kennis en expertise voegen we net dat beetje extra toe. Zo ontstaat simpelere, snellere en menselijkere bedrijfsvoering.
https://www.aag.nl

Verslag van de eerste deelname aan de landsfinaledagen biljarten voor Parkinsonpatiënten. (4 juli 2022)

Met 10 deelnemers uit Goes, Boxmeer; Nieuwegein, Zaandam, Moerkapelle,
Huizen en Noordhoek hebben we deelgenomen aan deze dag.
Dat was wel even wennen voor iedereen.
Arbiters beschikbaar gesteld door KNBB hadden dit, net als de spelers, nog niet meegemaakt.
Ruud van der Horst startte op tafel 1 tegen Wim Bezuyen. Ruud won dit met groot verschil.

Op tafel 2 startte Martin de Hosson, een echte toernooispeler tegen Joan van Haaften en ook Martin won zijn eerste partij.
Peter van Strien speelde zeer sterk tegen Hans Theenaart, die zijn draai nog moest vinden.

Hans de Vreede speelde gelijk tegen Martin Verlaan. René Keijsers won met overmacht van Martin de Hosson. En Peter Versteeg verloor van een toen wel sterke Hans Theenaart.

En zo speelden alle spelers van poule 1 tegen elkaar net als in poule 2.

Arbiters wisten nu ook wat biljarten met Parkinson is. Bewondering en respect losten elkaar af. Het geheel werd een eenheid. De schrijvers(ster) waren vrijwilligers van de Stichting Parkinson Events evenals de wedstrijdleider.
Sommige spelers waren echter duidelijk sterker in de wedstrijden.
Peter van Strien won 3 van zijn 4 voorwedstrijden evenals Hans Theenaart,
maar had een minder slechte verliespartij, waardoor hij nr. 1 werd in poule 1.

Peter Versteeg eindigde uiteindelijk met een hoger percentage dan Hans maar won slechts 2 van de 4 partijen, waardoor hij 2 dure wedstrijdpunten liet liggen. Hans had eveneens een hoger moyennepercentage.

Ruud van der Horst won 2 van zijn 4 partijen en Wim Bezuyen verloor ze alle 4.
In poule 2 verloor ook Joan van Haaften alle 4 zijn wedstrijden.
Martin Verlaan scoorde 75% met 2 winst- en 2 verliespartijen.
Martin de Hosson had wel een verliespunt meer, maar maakte dit goed met een hoger moyennepercentage.
Hans de Vreede haalde het hoogste scoringspercentage in poule 2 maar René Keijers speelde met 131 % moyennepercentage iedereen van tafel.

In de finaleronde werd Hans de Vreede 3e, Peter van Strien 2e en won ook hier René Keijsers opnieuw met overmacht.

Ruud van der Horst kreeg alsnog een prijs waarop hij niet had gerekend. Ruud heeft de Stichting Parkinson Events opgezet en daarmee een jaarlijks biljarttoernooi voor Parkinsonpatiënten. Hem werd door Piet Verschure van de KNBB breedtesport een gouden speld uitgereikt.

Het jaarlijks grote toernooi gaat nu ook verder onder zijn naam. De 10e editie hiervan is op 17 augustus 2022 in biljartlokaal RCN aan de Herenstraat 100 ,1e verdieping Nieuwegein.

Volgend jaar komen we met meer spelers terug.

Cees van Schaik, wedstrijdleider.

Bericht van een vrijwilliger….. Jan Seelen

Parkinson toernooi bij RCN
Jaren geleden werden er bij RCN vrijwilligers gevraagd om te arbitreren bij een landelijk toernooi biljart voor mensen met de vreselijke ziekte “Parkinson”.
Ik besloot mij daarvoor op te geven, niet wetend wat ik daarbij kon verwachten. Op de eerste dag (werd toen nog gehouden bij centrum De Stadshof in Vianen) werd ik volledig overdonderd met wat ik daar meemaakte! Ik herinner mij dat ik totaal onder de indruk s’ avonds thuis gekomen tegen mijn vrouw zei: “hoe durf ik te mopperen als ik bij het spelen een bal mis, als je het enthousiasme, het plezier en de drive van deze mensen en hun begeleiders ziet op zo’n dag!” Dit was voor mij de trigger mij jaarlijks beschikbaar te stellen.
Nog steeds raak ik iedere keer weer erg onder de indruk van deze mensen! Erg leuk vind ik dat je nu door een aantal spelers herkent wordt, wat ook een band vormt. Een speler noemde mij zelfs “zijn favoriete arbiter”, wij konden het vanaf het begin goed met elkaar vinden. Gezelligheid en ontspanning is het motto tijdens dit toernooi.
Na zo’n dag volgt er altijd een gezellig etentje voor de arbiters en de organisatoren waarbij we de belevenissen van de dag nog eens de revue laten passeren. Opvallend hierbij is dat iedereen erg onder de indruk is van de spelers (en begeleiders) en dit nog vaak hopen mee te maken!
In ieder geval hoop ik dat dit toernooi veel uitgebreider (er zijn nog veel Parkinson patiënten die niet van het bestaan van dit toernooi weten) zal worden gehouden! Zolang ik kan zal ik als arbiter van de partij zijn!
Voor de patiënten wens ik: dat er op medisch gebied een oplossing wordt gevonden om in ieder geval deze ziekte een halt toe te roepen, zodat zij nog jaren aan dit prachtige toernooi kunnen deelnemen!
ZIJ VERDIENEN DIT!
Jan Seelen

Bericht van een vrouw van een deelnemer… Annemarie de Hosson

Links Martin de Hosson en rechts Ruud van der Horst

Verslag van de vrouw-van-een-biljarter-met-Parkinson!

Al vanaf het begin van de toernooien speciaal voor Parkinson patiënten, ben ik supporter. Mijn man Martin heeft al jaren Parkinson en is een enthousiast biljarter geworden, vooral gestimuleerd door zijn coach Rob Paur. Toen wij nog in onze vorige huis woonden, waren wij al actief in de bewonersvereniging van het appartementencomplex. Daar  hebben wij een soos opgericht, met veel succes.
Martin ging daar elke week trainen en spelen en Rob coachte hem daarbij, met als gevolg dat Martin Nederlands Kampioen werd van het Parkinson toernooi in 2017!
De eerste jaren vond het toernooi plaats in Vianen, geen goede plek voor het algemeen welbevinden, want wij hebben er erge kou geleden. Deuren stonden open, verwarming was onvoldoende, kortom: afzien. De jaren daarna werd het verplaatst naar Nieuwegein waar het een stuk comfortabeler was en is. Klapstuk van de dag is altijd een goed verzorgde lunch, (dat heeft niet altijd een goede uitwerking op de biljartprestaties daarna…)
Samenvattend is het voor iedereen, spelers en supporters, een hele leuke dag die de zinnen even verzet met- niet onbelangrijk!- toch ook een wedstrijdelement.
Schroom dus niet om u aan te melden, u zult er geen spijt van hebben.

Annemarie de Hosson.